Poprzedni artykuł: jak rozpocząć tłumaczenie i utworzyć pamięć tłumaczeń.
Przed tym, artykułem warto przeczytać Trados Studio – jak rozpocząć tłumaczenie i utworzyć pamięć tłumaczeń, w którym omówiłem, jak utworzyć TM (Translation Memory – pamięć tłumaczeń) podczas rozpoczynania projektu. Ale to było założenie pierwszego uruchomienia programu, a przecież na tym się nie kończy. Co z kolejnymi pamięciami tłumaczeń? Jak dodawać te już istniejące, jak wyłączać te, który nie pasują do projektu i do czego są te pola wyboru? Postaram się wyjaśnić.
Uwaga: jeżeli projekt już mamy założony i jesteśmy w edytorze, można przejść od razu do kroku 7.!
Zaczynamy identycznie jak w artykule Trados Studio – 1 – jak rozpocząć tłumaczenie i utworzyć pamięć tłumaczeń i powtarzamy kroki od 1. do 4. W skrócie:
Uruchamiamy Tradosa Studio.
File - Open - Translate Single Document.
Wybieramy dokument do tłumaczenia.
Ustawiamy język źródłowy oraz docelowy.
Trados domyślnie wybierze te TM, które ostatnio wybieraliśmy, tworząc nowy projekt.
Na obrazie powyżej widzimy tę pamięć, którą utworzyłem w poprzednim artykule. Jeżeli klient/dziedzina zlecenia zgadzają się, to można śmiało kliknąć OK, wykonać zapis (File - Save As) i rozpocząć pracę.
Jeżeli jednak klient lub dziedzina zlecania są inne niż ostatnio i chcemy mieć pamięci tłumaczeń dopasowane do tego, co tłumaczymy, to warto widoczną na liście TM najpierw wyłączyć albo wyrzucić z listy. Nie chcemy, żeby do pamięci klienta Wikipedia z dziedziny biologa trafiły treści naszego innego klienta – Encyclopedii Britannica.
Utworzymy zatem kolejną TM, która w przypadku tego artykułu będzie dotyczyła klienta Encyclopedia Britannica. Zakładanie nowej TM niczym się nie różni od kroku nr 5. z poprzedniego artykułu. Jako Name wpisałbym Encyclopedia Britannica biologia enGB-PL, zakładając, że specjalizuję się w tej dziedzinie :)
Albo samo Encyclopedia Britannica enGB-PL (bez dziedziny, bo wiem, że poza biologią innymi dziedzinami się nie zajmuję).
Pamiętajmy, że sami decydujemy, jak nazywać nasze pamięci tłumaczeń i określamy ich przeznaczenie. Jeżeli dobrze je skategoryzujemy od początku, tym lepiej będą nam służyły.
Ale co z pamięcią tłumaczeń Wikipedia biologia enGB-pl, która przecież mi tu nie pasuje. Proponuję dwa rozwiązania.
Jedno podejście, które można zastosować, to trzymanie wszystkich TM na liście i włączanie/wyłączanie ich w zależności od potrzeby.
Służy do tego pole wyboru Enabled. Jeżeli nie chcemy używać danej TM, to po prostu trzeba odznaczyć dla niej pole Enabled.
Warto tutaj wspomnieć o polu Update. Decyduje ono, czy do pamięci tłumaczeń mają trafiać nowe treści, kiedy zatwierdzamy segmenty (skrótem Ctrl Enter) lub gdy używamy zadań seryjnych. Jeżeli odznaczymy Update dla TM, to staje się ona zasobem referencyjnym – podpowiada, ale nie zapisuje nowych treści. W ten sposób możemy wspomagać się różnymi naszymi pamięciami z innych zbieżnych tematycznie projektów.
Po odpowiednim ustawieniu naszych pamięci, klikamy OK, żeby rozpocząć pracę. Warto pamiętać o zapisie projektu (File - Save As), jak tylko zobaczymy edytor!
Jest kolejne podejście. Jeżeli nie chcemy mieć długiej listy pamięci, to można operować przyciskami Use... oraz Remove. Już wyjaśniam.
Najpierw możemy wyrzucić z listy te pamięci, które nie będą potrzebne przy bieżącym projekcie. Zaznaczamy te pamięci, których nie będziemy używali. Robimy to klikając pola wyboru po ich lewej stronie. Teraz można kliknąć Remove. W ten sposób wyrzucimy je z projektu, który właśnie zaczynamy. Przycisk Remove nie kasuje pamięci, więc nie musimy się obawiać, że je utracimy.
Potwierdzamy, że chcemy wyrzucić z listy zaznaczone TM.
Oczywiście zostawiamy te pamięci, które nam odpowiadają. Usunięcie pamięci wyrzuca ją tylko z projektu, a nie z naszego komputera!
Jeżeli chcemy dodać TM do projektu, wybieramy Use - File-based Translation Memory (pierwsza pozycja na liście).
Pojawi się okno Eksploratora Windows. Najczęściej będzie to w domyślnej ścieżce z pamięciami tłumaczeń, czyli Dokumenty\Studio 2022\Translation Memories\.
Wybieramy pamięci, które chcemy dodać do projektu i klikamy Otwórz.
W ten sposób wrócimy do okna Translation Memory and Document Settings i zobaczymy na liście te pamięci, które wybraliśmy.
Dla pamięci tłumaczeń IT enGB-PL odznaczyłem Update, ponieważ to jest moja uniwersalna TM, którą stosuję przy różnych okazjach i nie chcę, żeby trafiły do niej treści Microsoftu, które mogą być poufne. Pamiętajmy, że to zawsze my decydujemy co, gdzie ma trafić.
Jeżeli ustawienia TM nam odpowiadają, klikamy OK. Warto pamiętać o zapisie projektu (File - Save As), jak tylko zobaczymy edytor!
Oba powyższe podejścia (dodawanie i wyrzucanie pamięci oraz włączanie i wyłączanie pamięci tłumaczeń) służą do tego samego, sami musimy wybrać, które nam bardziej odpowiada.
W kolejnym artykule omawiam tworzenie słowników terminologicznych.
→ Powrót do wszystkich artykułów w Trados – kompendium wiedzy.
Masz pytania lub sugestie do tego tekstu? Napisz do mnie!